Atatürk'ün HalkçIlIğI

ATATÜRK’ÜN HALKÇILIK İLKESİNDE ÜÇ ANA ESAS VARDIR. BUNLARI SIRASIYLA GÖRELİM :



YENİ KURULAN DEVLET, BELLİ BİR ZÜMREYE, BELİRLİ ÇIKARLARA SAHİP KİMSELERE DEĞİL, DOĞRUDAN DOĞRUYA HALKA DAYANIR. “BUNU BİR KELİME İLE İFADE ETMEK LAZIM GELİRSE DİYEBİLİRİZ Kİ, YENİ TÜRKİYE DEVLETİ HALKA DEĞER VEREN BİR DEVLETTİR, HALKIN DEVLETİDİR (1923)” BUGÜNKÜ VARLIĞIMIZIN TEMEL NİTELİĞİ, MİLLETİN GENEL EĞİLİMİNİ İSPAT ETMİŞTİR. O DA HALKÇILIK VE HALK HÜKÜMETİDİR (1920).”



HALKIN DEVLETİNDE BÜTÜN GÜÇ HALKTADIR: “BİZİM GÖRÜŞÜMÜZ-Kİ HALKÇILIKTIR- KUVVETTİN, EGEMENLİĞİN, İDARENİN DOĞRUDAN DOĞRUYA HALKA VERİLMESİDİR, HALKIN ELİNDE BULUNDURULMASIDIR. YİNE ŞÜPHE YOK Kİ, BU DÜNYANIN EN KUVVETLİ BİR ESASI, BİR İLKESİDİR (1921).” ÖYLE İSE, HALK KENDİ GELECEĞİNE KENDİ SAHİP ÇIKAR; “İÇ SİYASETİMİZDE İLKEMİZ OLAN HALKÇILIK, YANİ MİLLETİN BİZZAT KENDİ GELECEĞİNE SAHİP OLMASI ESASI ANAYASAMIZ İLE CEPHESİNİ BELİRTMEKTEDİR. BU DA ULUSAL EGEMENLİK (MİLLİ HAKİMİYET) İLE HALKÇILIĞIN DENK DÜŞMESİDİR. BURADAN DA GERÇEK ANLAMI İLE DEMOKRASİ ÇIKAR: “BİZİM HÜKÜMET BİÇİMİMİZ TAM BİR DEMOKRAT HÜKÜMETTİR. VE DİLİMİZDE BU HÜKÜMET, HALK HÜKÜMETİ OLARAK İFADE EDİLİR (1922).”



ATATÜRK HALKIN İÇİNDEKİ ÇEŞİTLİ TABAKALARI, KÜMELERİ YALNIZ İŞ ALANLARI BAKIMINDAN FARKLI GÖRÜR. BUNUN DIŞINDA BÜTÜN BİREYLER, BİRBİRİNE EŞİTTİR; AYRICA, HER MESLEK SAHİBİ DE DİĞERLERİYLE AYNI SAYGINLIĞA SAHİPTİR; “TÜRKİYE CUMHURİYETİ HALKINI AYRI AYRI SINIFLARDAN OLUŞMUŞ DEĞİL VE FAKAT KİŞİSEL VE TOPLUMSAL HAYAT İÇİN İŞ BÖLÜMÜ İTİBARİYLE ÇEŞİTLİ MESLEKLERE AYRILMIŞ BİR TOPLUM OLARAK GÖRMEK ESAS İLKELERİMİZDENDİR (1931).” “BİZİM HALKIMIZ ÇIKARLARI BİRBİRİNDEN FARKLI SINIF HALİNDE DEĞİL; AKSİNE VARLIKLARI VE ÇALIŞMALARININ SONUÇLARI BİRBİRİNE LAZIM OLAN SINIFLARDAN İBARETTİR (1923).” BÜTÜN VATANDAŞLAR BİTRBİRİNE EŞİTTİR. KİMSENİN AYRICALIĞI YOKTUR.



ATATÜRK’E GÖRE HALKÇILIĞIN ESASLARINDAN BİRİ DE, HALKIN MUTLULUĞUNUN, GENE HALKÇA, BİR BÜTÜN OLARAK SAĞLANMASIDIR. BUNUN İÇİN DE HERKES ÇALIŞMALIDIR: “NE OLDUĞUMUZU BİLELİM. KURTULMAK, YAŞAMAK İÇİN ÇALIŞAN VE ÇALIŞMAYA MECBUR OLAN BİR HALKIZ. BUNDAN DOLAYI HERBİRİMİZİN HAKKI VARDIR. YETKİSİ VARDIR. FAKAT ÇALIŞMAK SAYESİNDE BİR HAKKI KAZANIRIZ. YOKSA ARKA ÜSTÜ YATMAK VE HAYATINI ÇALIŞMAKTAN UZAK GEÇİRMEK İSTEYEN İNSANLARIN BİZİM TOPLUMUMUZ İÇİNDE YERİ YOKTUR, HAKKI YOKTUR. O HALDE... HALKÇILIK TOPLUM DÜZENİNİ ÇALIŞMAYA, HUKUKA DAYANDIRMAK İSTEYEN BİR TOPLUM SİSTEMİDİR (1921).” ÇALIŞMA SONUÇLARI DENGELİ OLARAK DEĞERLENDİRİLECEKTİR. TOPLUMDAKİ ÇEŞİTLİ KESİMLERİN ÇIKARLARI BİRBİRİNE DENK SAYILMALIDSIR. ANCAK BÖYLECE, TOPLUMSAL BARIŞ KAZANILIR VE SÜRDÜRÜLÜR. “BU GÖRÜŞLERİN BÜTÜNÜ SINIFLAR ARASINDA ÇIKAR ÇATIŞMALARINI ORTADAN KALDIRACAK TEDBİRLERLE SON BULMALIDIR. BU SAYEDE BİRİ DİĞERİNİN GELİŞMESİNİ ZORLAYIP YIPRATACAK ZARARLI ÇATIŞMALAR YERİNE ÇALIŞMADA İŞBÖLÜMÜ VE ÇIKARLARDA DENKLİK VE UYUM SAĞLANMIŞ OLUR (1931)." B” İŞBÖLÜMÜ ÜZERİNDE ATATÜRK ÇOK DURMUŞ, "SI“IF" Y”RİNE, İŞBÖLÜMÜ YAPARAK ÇALIŞANLARI KOYMUŞ, BUNLAR ARASINDA "ÇI“ARLARDA DENKLİK" S”ĞLAMAK GÖREVİNİ DE DEVLETE VERMİŞTİR. ÇOK ÖNEM VERDİĞİ BARIŞ ANCAK BÖYLE SAĞLANACAKTIR. ATATÜRK'ÜN’BU GÖRÜŞÜ ANAYASAMIZA TÜRKİYE CUMHURİYETİNİN “SOSYAL BİR HUKUK DEVLETİ” OLDUĞU BİÇİMİNDE YANSIMIŞTIR (ANAYASA, MADDE 2).



ÖZETLEYECEK OLURSAK ATATÜRK, TÜRK HALKINI KENDİ KENDİNİ YÖNETEN, ULUSAL EGEMENLİK ESASINA GÖRE DEMOKRATİK BİR REJİM İÇİNDE YAŞAYAN, BİRBİRNE HAKÇA EŞİT, TOPLUMSAL DAYANIŞMA İÇİNDE BULUNAN İNSANLARIN OLUŞTURDUĞU BİR BÜTÜN OLARAK GÖRMEKTEDİR. HALKÇILIK, BU ESASLARI PEKİŞTİRMEK, BİRLİĞİ GÜÇLENDİRMEK İÇİN HER TÜRLÜ TEDBİRİ ALMAK İÇİN ÇALIŞMAYI AMAÇLAYAN BİR AKIMDIR.